Aπό τον φορμαλισμό στον μεταδομισμό

O τόμος αυτός είναι ο όγδοος της εννεάτομης σειράς The Cambridge History of Literary Criticism, η οποία αποτελεί μια συνολική ιστορική επισκόπηση της κριτικής της λογοτεχνίας του δυτικού κόσμου, από την κλασική αρχαιότητα μέχρι σήμερα, και έχει ως αντικείμενό της τόσο τη θεωρία της λογοτεχνίας όσο και την κριτική της πράξη. Αναλαμβάνοντας να εξιστορήσει τις θεωρητικές και μεθοδολογικές διαδρομές των γραμματολογικών σπουδών από την κλασική αρχαιότητα έως την αυγή του 21ου αιώνα, η εννεάτομη σειρά Cambridge History of Literary Criticism συνιστά ένα εντυπωσιακό κριτικό εγχείρημα ως προς την ακαδημαϊκή ευρυμάθεια και ερευνητική τεκμηρίωσή του και έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό βιβλιογραφικό κενό, ένα συλλογικό έργο αναφοράς που συνοψίζει κατά εποπτικό και λεπτομερή τρόπο θέσεις και αντιπαραθέσεις, με τόνο συχνά κριτικό και ελεγκτικό.

Ο συγκεκριμένος τόμος πραγματεύεται θεωρίες της λογοτεχνίας του 20ού αιώνα, επιλέγοντας να παρουσιάσει τον θεωρητικό στοχασμό από τον ρωσικό φορμαλισμό και τη δομιστική κληρονομιά του στις σύγχρονες γραμματολογικές σπουδές έως τη μεταδομική στροφή προς τον αναγνώστη. Oργανώνεται σε δύο βασικά μέρη (κεφ. 2–8 και 9–13), με ένα εναρκτήριο κεφάλαιο όπου χαρτογραφείται ο προδρομικός ρόλος των φορμαλιστών της Mόσχας και της Πετρούπολης. Το πρώτο μέρος αναπτύσσει τη γλωσσολογική στροφή και τα συνακόλουθά της για τις γραμματολογικές σπουδές την εποχή του δομισμού και των διαδοχικών υπερβάσεών του, από την Πράγα στη Nέα Yόρκη και στο Παρίσι, ενώ το δεύτερο επικεντρώνεται στην ερμηνευτική στροφή και τις ευρωπαϊκές και αμερικανικές εκδοχές της αισθητικής της πρόσληψης και των θεωριών της αναγνωστικής ανταπόκρισης. Περιλαμβάνει εκτενέστατη βιβλιογραφία που λαμβάνει υπόψη τις περισσότερες από τις διαθέσιμες στα ελληνικά μεταφράσεις και αποτελεί βάση για την περαιτέρω μελέτη των ζητημάτων που πραγματεύεται.