Πλάτων, Ιππίας μείζων

Η εξαίρετη μετάφραση του πλατωνικού αυτού διαλόγου είναι έργο δύο κορυφαίων φιλολόγων και προλογίζεται από τη Σέμνη Χρ. Καρούζου. Ο Χρ. Καρούζος ασχολήθηκε με τη μετάφραση του Ιππία Mείζονα στα χρόνια της Κατοχής. Τον ώθησε σε αυτή, όπως σημειώνεται στον πρόλογο, από τη μια μεριά το ενδιαφέρον του για την αρχαία αισθητική και από την άλλη η εσωτερική παρόρμηση να μεταφέρει το πλατωνικό κείμενο στη δημοτική, θέλοντας να δείξει πόσο ώριμη ήταν η γλώσσα να αποδώσει και τις πιο περίπλοκες αφηρημένες έννοιες. Ο Ι. Θ. Κακριδής ανέλαβε να επεξεργαστεί το χειρόγραφο του Χρ. Καρούζου. Έτσι, πήρε την ευθύνη για την οριστική μορφή της μετάφρασης, που παρουσιάζεται σαν ένα έργο κοινό. Ο διάλογος στρέφεται γύρω από το θέμα του "καλού", με μοναδικά πρόσωπα τον Σωκράτη και τον Ιππία. Καθένας τους είναι κι ένας διαφορετικός κόσμος. Ο πρώτος παλεύει σε όλη του τη ζωή αγαλήνευτα να ανιχνεύσει την αλήθεια και έχει φθάσει να πιστεύει πως, αν κάποτε παραιτηθεί από τον αγώνα αυτόν, δεν αξίζει να ζει· ο δεύτερος, σαν σοφιστής που είναι, κρατιέται στην επιφάνεια των φαινομένων αλλά νομίζει πως κατέχει τη σοφία όλου του κόσμου! Στα επιλεγόμενα ο Ι. Θ. Κακριδής αναφέρεται στη γνησιότητα του διαλόγου, στη δομή και στην τεχνική του.